Łokieć tenisisty to problem z którym boryka się wielu pacjentów.

Jest to przewlekły stan zapalny utrzymujący się w rejonie nadkłykcia bocznego kości ramiennej, konkretnie w grupie prostowników nadgarstka. 

Problemem jest przewlekłość tego stanu, w trakcie którego tkanka nie goi się w pełni.

Bardzo często w rejonie bólu mamy pogorszenie ukrwienia, przez co tkanka, nie jest odpowiednio odżywiania. Obniża to jej wytrzymałość i powoduje nawarstwianie się mikrourazów, prowadząc, do stworzenia się błędnego koła:

Ból-> większe stale utrzymywane napięcie grupy mięśniowej -> gorsze ukrwienie->  większa podatność na uszkodzenie -> uszkodzenie -> ból itd.

W dostępnej literaturze są doniesienia, że problem ustępuje zwykle sam w ciągu 12-18 miesięcy. Jest to jednak bardzo dużo czasu, u niektórych pacjentów problem trwa latami i często można go zakończyć dużo szybciej. BMI

Podstawa jest oczywiście odpowiedni wywiad. To kiedy zaczął się problem, jak i historia urazów, złamań, operacji (nie tylko w obrębie zajętej kończyny), ma niebagatelne znaczenie w dobraniu odpowiedniej interwencji.

Przy odpowiednim zidentyfikowaniu przyczyn przez terapeutę, już po pierwszej wizycie pacjenci odczuwają różnicę, a całkowite wyeliminowanie objawów zajmuje najczęściej kilka wizyt.

Oczywiście istnieją przypadki, w których leczenie łokieć tenisisty – zachowawcze nie przynosi efektu. Pozostają wtedy różne możliwości: od podania osocza bogatopłytkowego, do wykonania zabiegu operacyjnego, które zwykle są skuteczne.

Jeśli problem jest lokalny, bardzo dobre efekty daje zastosowanie fali uderzeniowej. Najczęściej po 3-5 zabiegach możemy mówić o trwałych efektach, które dla większości pacjentów są zadowalające.

Samą terapię w gabinecie warto uzupełnić o odpowiednie ćwiczenia prostowników nadgarstka (zwłaszcza ekscentryczne), żeby stymulować odpowiednie ukrwienie obciążonych mięśni.

Jeśli macie problem z łokciem tenisisty, zapraszam do kontaktu.

W gabinecie można skorzystać zarówno z terapii falą uderzeniową jak i indywidualnej terapii wg najnowszych standardów.

Udanej niedzieli i całego tygodnia!

Bibliografia:

1. Radwan YA et al.: „Resistant tennis elbow: shock-wave therapy versus percutaneous tenotomy.” International Orthopaedics. 2008;32(5):671-677.
2. Savoie FH et al: „Arthroscopic tennis elbow release.” Instr Course Lect. 2015;64:225-30.
3. Tosti R et al.: „Lateral epicondylitis of the elbow.” Am J Med. 2013 Apr;126(4):357.e1-6.
4. Rompe JD et al.: „Extracorporeal shockwave therapy of r.adiohumeral epicondylopathy– an alternative treatment concept”. Z Orthop Ihre Grenzgeb. 1996 Jan-Feb;134(1):63-6.
5. Peterson M et al.: „A randomized controlled trial of eccentric vs. concentric graded exercise in chronic tennis elbow (lateral elbow tendinopathy).” Clin Rehabil. 2014 Sep;28(9):862-72.
6. Vedung T et al.: „Blood flow to the extensor carpi radialis brevis muscle following adrenaline infusion in patients with lateral epicondylitis.” J Hand Surg Am. 2011 Dec;36(12):1974-80.
7. Thiele S et al.: „Lateral epicondylitis: This is still a main indication for extracorporeal shockwave therapy.” Int J Surg. 2015 Dec;24(PtB):165-70.
8. Köksal İ et al.: „Comparison of extracorporeal shock wave therapy in acute and chronic lateral epicondylitis.” Acta Orthop Traumatol Turc. 2015;49(5):465-70.
9. Bayram K et al.: „Efficacy of extracorporeal shock wave therapy in the treatment of lateral epicondylitis.” North Clin Istanb. 2014 Aug 3;1(1):33-38.
10. Vulpiani MC et al.: „Extracorporeal shock wave therapy vs cryoultrasound therapy in the treatment of chronic lateral epicondylitis. One year follow up study.” Muscles Ligaments Tendons J. 2015 Oct 20;5(3):167-74.
11. Trentini R et al.: „Short- to mid-term follow-up effectiveness of US-guided focal extracorporeal shock wave therapy in the treatment of elbow lateral epicondylitis.” Musculoskelet Surg. 2015 Sep;99 Suppl 1:S91-7.