Przygotowujesz się do rekonstrukcji więzadła krzyżowego?

Przedyskutowałeś z ortopedą wybór miejsca, skąd zostanie pobrane „nowe więzadło?

Pomijając całą dyskusje, czy więzadło krzyżowe przednie trzeba zawsze rekonstruować ( więcej o tym tutaj: https://www.facebook.com/ChmielFizjoterapia/posts/946436625498349:0 ), jeśli podejmujemy decyzję, trzeba dobrze zaplanować cały zabieg. Wiele osób nie zdaje sobie sprawy z tego, jak ważny jest odpowiedni dobór miejsca, skąd pobrana zostanie tkanka na więzadło.

Obecnie dostępnych jest kilka możliwości:

• półściegnisty (tył uda) – najczęściej wybierany w Polsce i Europie. Najczęściej wszystko przebiega dobrze, jednak z uwagi na elastyczność tego mięśnia, zwykle jest wyczuwalny lekki luz w stawie. W trakcie ruchu nie musi to w niczym przeszkadzać, ale wielu pacjentów jest tym mocno zaniepokojonych.
  Teoretycznie pobranie przeszczepu z tej okolicy, może zmniejszać zdolność do rotacji wewnętrznej kości piszczelowej, zaburzając stabilność rotacyjną kolana. Nie ma jednak badań opisujących skutki tego stanu rzeczy.
  Trzeba zaznaczyć, że wiele osób po zabiegu szybko odbudowuje m. czworogłowy i mimo lekkiego luzu w kolanie, wraca do pełnej sprawności.

• Więzadło rzepki – bardzo popularne w USA. Szczególnie polecane dla narciarzy, piłkarzy, tenisistów i innych sportowców, gdzie dochodzi do dużych sił ścinających. Udowodniono, że to dobre rozwiązanie, z mniejszą końcową elastycznością przeszczepu niż ten z m. półścięgnistego. Początkowo pacjent odczuwa jednak większy ból i czasem występuje utrzymujący się długo ból w przedniej części kolana.
  Stany zapalne więzadła rzepki w przeszłości i zmiany degeneracyjne widoczne w rezonansie mogą być przeciwwskazaniem do wyboru tego przeszczepu.
• Czworogłowy (przód uda) – jedna z „nowości” w świecie rekonstrukcji ACL. Od dłuższego czasu używane do ponownych rekonstrukcji, od niedawna do pierwszej. Badania wykazują podobną wytrzymałość przeszczepu jak z więzadła rzepki i większą początkową siłę m. czworogłowego. Być może w przyszłości stanie się to obowiązującym standardem w rekonstrukcji ACL.
• Allografty – przeszczepy z banku tkanek, najczęściej ze ścięgna Achillesa. Często wybieranie przy ponownych zabiegach i u osób po 40 roku życia, z uwagi na teoretycznie mniejszą aktywność fizyczną. U osób młodych wykazano jednak większą szansę na ponowne zerwania i pomimo krążących legend, ze umożliwiają szybszy powrót do sportu, to jednak proces gojenia zajmuje więcej czasu. BMI
  Dla przykładu ( Z badan Kaeding 2011):
  14 letnia osoba z allograftem ma 22% szans na ponowne zerwanie ACL, ta sama osoba z autograftem (przeszczepem z własnych tkanek) ma 6,6% szans na ponowne uszkodzenie.
  40 letnia osoba z allograftem ma 2,6% szans na ponowne zerwanie, z przeszczepem z własnych tkanek 0,6% szans.

• Niektórzy lekarze(stosunkowo rzadko) pobierają jeszcze przeszczepy z mięśni piszczelowego przedniego lub tylnego itd.

Jak widać każdy z przeszczepów ma wady i zalety. Warto przedyskutować z lekarzem ortopedą dostępne możliwości przed zabiegiem, żeby wiedzieć czego spodziewać się bezpośrednio po nim  i cieszyć się sprawnością po zabiegu bez dalszych komplikacji.

Jeśli ktoś z was, lub waszych znajomych przygotowuje się do rekonstrukcji podeślijcie mu ten wpis, lub oznaczcie go w komentarzu.

Udanego poniedziałku i całego tygodnia!

Bibliografia:

1. Almqvist KF et al.: „The tibialis tendon as a valuable anterior cruciate ligament allograft substitute: biomechanical properties.” Knee Surg Sports Traumatol Arthrosc. 2007 Nov;15(11):1326-302.
2. Barrett G et al. „Anterior cruciate ligament reconstruction in patients older than 40: allograft versus autograft patellar tendon.”  Am J Sports Med. 2005 Oct;33(10):1505-12.
3. Carofino B et al.:  „Medial hamstring tendon regeneration following harvest for anterior cruciate ligament reconstruction: fact, myth and clinical implication.’  Arthroscopy.  2005;21(10):1257-1264.

4.Cinque ME et al.:  „Outcomes and complication rates after primary anterior cruciate ligament reconstruction are similar in younger and older patients.”  Orthop J Sports Med.  2017 Oct 2;5(10)

5. Grassi A et al.: „Does the type of graft affect the outcome of revision anterior cruciate ligament reconstruction” A meta-anaysis of 32 studies”. Bone Joint J.  2017 Jun;99-B(6):714-723
6. Kaeding C et al.:  „Allograft Versus Autograft Anterior Cruciate Ligament Reconstruction: Predictors of Failure From a MOON Prospective Longitudinal Cohort.” Sports Health.  2011 Jan;3(1):73-81.
7. Kim SJ et al.: „ Anterior cruciate ligament reconstruction: autogenous quadriceps tendon-bone compared with bone-patellar tendon-bone grafts at 2-year follow-up.”  Arthroscopy. 2009 Feb; 25(2):137-44.
8. Kraeutler MJ et al.:  „Bone-patellar tendon-bone autograft versus allograft in outcomes of anterior cruciate ligament reconstruction: a meta-analysis of 5182 patients.”  Am J Sports Med. 2013 Oct;41(10):2439-48.
9. Mulford JS et al.: „Outcomes for primary anterior cruciate reconstruction with the quadriceps autograft: a systematic review.”  Knee Surg Sports Traumatol Arthosc. 2013 Aug;21(8):1882-8.
10. Poehling GG, et al. „Analysis of outcomes of anterior cruciate ligament repair with 5-year follow-up: allograft versus autograft.” Arthroscopy. 2005;21(7):774-785.
11. Schuette H, Krauetler M, Houck B et al. Bone patellar tendon bone versus hamstring tendon autografts for primary anterior cruciate ligament reconstruction: a systematic review of overlapping meta-analyses.  Orthop J Sports Med.  2017 Nov;5(11).
12. Xergia S J et al.: „The influence of graft choice on isokinetic muscle strength  4-24 months after anterior cruciate ligament reconstruction.”  Knee Surg Sports Traumatology Arthrosc; 2011;19:768-780.
13. Xie X et al.: „A meta-analysis of bone-patellar tendon-bone autograft versus four-strand hamstring tendon autograft for anterior cruciate ligament reconstruction.”  The Knee. 2015;22:100-110.